Mallen to tam siusiak, o May mi chodzi. A co do tego tomu to ci powiem ja wrócę do domu, bo nie mam go w Poznaniu.

A to źle :>

Drugi tom baśni za mną. Było fajnie. Było mrocznie. Był bunt, była wojna, była konspiracja, tajemne spotkania, egzekucje, tęsknota za ojczyzną, moralnie wątpliwe decyzje, wybieranie mniejszego zła i sporo humoru. I cała galeria prześwietnych postaci z panem Kowalem, Lisem-Urwisem ( mój faworyt ), świnkami małymi trzema i Złotowłosą na czele. Czuć, że seria nie jest jeszcze w szczytowej formie, ale idzie w bardzo dobrym kierunku.

Spotkałem się gdzieś z opinią, że Fables to zamach na niewinność bajek. No cóż, pierwotnie bajki wcale jakieś specjalnie niewinne nie były. Ale nawet skupiając się na tej ugładzonej, ocenzurowanej słodkiej wersji którą znamy od małego - Fables NIE NISZCZY w żaden sposób bohaterów naszego dzieciństwa. To dalej te same postaci. Nie zostały zeszmacone, sprofanowane, ani sprowadzone do parteru. Po prostu dorosły razem z czytelnikiem. Dostosowały się do naszej rzeczywistości. W momencie w którym pojawił się cwaniakujący Lis-Urwis, przypomniał mi się mój ulubiony pan Lis z Opowieści z Narnii. I szczerze mówiąc, poczułem, jakbym odnalazł starego przyjaciela - trochę dorósł, trochę wyostrzył mu się język, przestał się chować za bajkową konwencją, ale to dalej ten sam Lis. Kolejny tom na plus.

właśnie dostałem telefon, że doszła paczka z prenumeraty WKKM. cieszy mnie, że tym razem dostaję komiks na dzień przed oficjalną premierą, bo Z Avengers było tak, że dostałem dopiero dwa tygodnie po ukazaniu się. oby ta dzisiejsza paczka była zwiastunem nowych standardów.

właśnie skończyłem dziesiąty tom WKKM czyli The Amazing Spider-man: Ostatnie łowy Kravena. czytałem o tej historii wiele dobrego, ale i tak bardzo mnie ona zaskoczyła. powiem szczerze, że nie spodziewałem się po pająku tak dojrzałej i mrocznej historii. DeMatteis wykonał wspaniałą robotę tworząc fabułę tego komiksu, wydarzenia są ciekawe i zmierzają w niespodziewanym kierunku, naprawdę ciężko przewidzieć co wydarzy się za chwilę, czy też dokąd to wszystko tak naprawdę zmierza. akcji nie ma w tej historii wiele, ale to nie o nią tu chodzi. Ostatnie łowy Kravena opowiadają przede wszystkim o człowieku, o tytułowym Kravenie właśnie, ale niejako przy okazji także o innych postaciach o Peterze, MJ, czy Verminie. fabuła oprócz tego że znakomita, to jest jeszcze dobrze prowadzona, nie mamy tu zbędnych dialogów, a narracja prowadzona jest naprawdę znakomicie z perspektywy kilku postaci w perspektywie pierwszoosobowej. całości dopełniają znakomite rysunki Zecka, które wspaniale ilustrują oglądaną historię. jak dla mnie Ostatnie łowy Kravena to prawdziwa perła w kolekcji. absolutnie warto się z tym komiksem zapoznać. 

PS. nie należy jednak czytać wstępniaka przed lekturą komiksu, bo Lupoli swoim zwyczajem strasznie spoileruje. dlatego też nauczony przykrymi doświadczeniami z poprzednich numerów tym razem wstępniak przeczytałem na końcu.

sesja na wykończeniu, więc nadrabiam zaległości z WKKM. wczoraj padło Avengers Impas. nie wiem jakie były kryteria kolekcji, ale ktoś ewidentnie spieprzył sprawę z Avengers. Upadek był średni, ale Impas jest tragiczny. w zasadzie w jednym albumie dostajemy dwie niezależne historie. jedna skupia się na drugim Ant-manie i Walecie Kier, natomiast pomiędzy dostajemy wątek Thora i Iron-mana. jeżeli chodzi o pierwszą historię, to nie będąc osadzonym w świecie w zasadzie nie sposób przejąć się tym co dzieje się w komiksie. opowieść nie jest ani zła, ani dobra, równie dobrze mogłoby jej nie być, gdyby nie fakt, że jej zakończenie jest w zasadzie preludium Upadku. natomiast to co dzieje się pomiędzy, czyli naparzanka Thora z Iron-manem w pięknych okolicznościach Slokovii to totalna bzdura. pomysł był całkiem przyzwoity, oto bóg który zstąpił na ziemię, zamierza bronic swoich wyznawców przed uciskiem. no rewelacja. tyle tylko, że jest to opowiedziane w sposób słaby i naiwny, a dialogi są kiepskie. jedyne plusy tej historii to porządny, nordycki wygląd Thora oraz gościnny występ doktora Doom. moim zdaniem na Impas szkoda czasu. czekam na jakąś dobra historię z Avengers, bo na razie mam wrażenie, że Whedon z komiksów wziął tylko bohaterów a klimat filmu tworzył sam od podstaw wiedząc, że materiał źródłowy jest słaby.

jeszcze trochę narzekania na politykę wydawniczą Hachette. jak wiemy komiksy wychodzą bez zachowania jakiejkolwiek chronologii, tak że najpierw dostaliśmy Upadek, a później rozgrywający się wcześniej Impas. tylko że we wszystkich krajach poza Polską pomimo losowego rzucania komiksów w kolejnych tomach, zachowano chronologiczną numerację, czyli że po zebraniu wszystkich sześćdziesięciu numerów będą one stały na półce w kolejności od najstarszego do najmłodszego, tymczasem w naszym piękny kraju numerują kolejne części w kolejności ich wychodzenia, więc na półce panuje chaos, a dwie części Zimowego Żołnierza przedzielone są innymi komiksami. brawo Hachette!

no i nadrobiłem wszystkie zaległości, które mi się z WKKM na półce zrobiły. najpierw krótko o Ukaratorze: autorami są Garth Ennis i Steve Dillon czyli Ci sami panowie, którzy robili Hellblazera. komiks wygląda tak jak wyglądałby jakiś film Tarantino zrobiony w formie komiksu. i niech te dwa zdania wystarczą za rekomendację. jak ktoś lubi HB i Tarantino, to przy "Witaj ponownie Frank" będzie się świetnie bawił (jako i ja), natomiast jeśli się powyższego zestawu nie trawi, to chyba szkoda na Punishera czasu.

teraz o Marvels. również będzie krótko, bo nie chce mi się rozpisywać. komiks jest swego rodzaju hołdem wobec dorobku Marvela, mamy tutaj w zasadzie historię uniwersum opowiedzianą z perspektywy zwykłego człowieka. pomysł całkiem fajny. na plan pierwszy wysuwa się więc fotoreporter Phil Sheldon, a w tle przewija się plejada gwiazd Marvela od Human Torcha i Namora zaczynając, poprzez Kapitana Amerykę, Thora i X-Men, na Spidermanie kończąc. historia nie jest może jakoś szczególnie oryginalna, czy porywająca, ale ma przyjemny klimat. poza tym jest świetna odskocznią od wiecznej rozpierduchy i prania po mordach. scenariusz bardzo mi się podobał, zwłaszcza czwarty zeszyt chwycił mnie za serce, pewnie spora w tym zasługa tego, że było to moje pierwsze spotkanie z Gwen Stacey. co do rysunków, to normalnie takich malowanych ilustracji nie trawię, ale akurat w Marvels fajnie się wpasowują i podkreślają klimat opowieści. cóż mogę więcej rzec, Marvels to komiks o komiksach fajnie pomyślany i zrobiony. z pewnością warto się z nim zapoznać.

wybacz, ostatnio dość niespodziewanie mam życie i jakoś tak nie mam kiedy się za komentki zabrać, a trochę się tego uzbierało. HB generalnie bardzo spoko. czwarty tom trzyma poziom trzeciego, co prawda nie lubię onirycznych zapędów w czymkolwiek, bo z reguły stwarzają okazję, do ciągnięcia fabuły byle jak, bo to tylko sen, ale mimo to czwarty tom był spoko. no i gościnne występy dwóch znanych panów fajnie wyszły. tom piąty zaś jak dla mnie był Hellblezrem najwyższych lotów. ani mnie jego bluźnierczośc jakoś specjalnie nie wzdragała, ani nie odrzucała. czytało mi się mega dobrze, ubawiłem się i dostałem porządną dawkę konstancina. co prawda zakończenie wątku z Głównym Złym trochę słabe, ale reszta bardzo bardzo. zwłaszcza zeszyt z rozmowa Johna z księdzem w ciemnej piwnicy.

baśni na razie nie czytałem, ale może w ten weekend zacznę. i muszę kiedyś w końcu napisać słów kilka o nowych WKKMkach.